মুখ্য পৃষ্ঠা
06/04/25
15:18
মোৰ মৃত্যুৰ স্বাধীনতা
যিদিনা উপহাৰ
পালো একাঁজলি আলফুলিয়া বিষাদ ,
সেইদিনাই বিচাৰি পালো মোৰ মৃত্যুৰ
স্বাধীনতা |
হৃদয়হীন সমাজত চিনাকি হ'ল দুৰ্দান্ত
পাগল ,
আৰু আধুনিকতাৰ বজাৰত ক্লান্ত
ভিক্ষাৰী |
মই হাজাৰ বাৰ জ্বলি মৰিছো বেদনাৰ
জুইত
প্ৰতিশোধৰ দাবাগ্নি নিৰ্বাপিত
কৰো চকুলোৰে |
সুখী হোৱাৰ সপোন মোৰ
বাবে নাছিল ,
বুজিছো আৰু নিজক বুজাইছো |
ৰাজপথৰ কাষৰ ডাষ্টবিন বোৰ ,
মোৰ সমাধি বুলি বহুজনেই কয় |
আক্ষেপত দুধাৰি চকুলো বৈ যায়
দুগালেৰে |
তথাপি দুখ কৰাৰ হাবিয়াস মোৰ নাই ,
মোৰ মৃত্যুৰ স্বাধীনতা আছে |
আধুনিকতাৰ বজাৰত
মোৰ মৃত্যুক নীলাম কৰিব
সমাজে নোৱাৰে |
নোৱাৰিব আধুনিকতাৰ বতাহে ,
মোৰ চিতাৰ জুই উৰিৱাই নিব |
কোনো হৃদয় হীন পাষাণ প্ৰেমিকাৰ
বুকুত
মোৰ সপোনে উচুপি নাকান্দে |
প্ৰতাৰণা বুকুত বান্ধী জীয়াবলৈ মোৰ
সাহস আছে |
ৰাজপথত মোৰ তেজৰ
চেকুৰা লাগিলেও ,
চিত্কাৰ কৰি নোৱাৰো |
সেয়ে মৃত্যুক আকোৱালি লম
হৃদয়হীন সমাজ অথবা প্ৰেমিকা বাবে |
বিষাদে মোক জীয়াব নিদিয়ে |
© ৰাজু কলিতা
16/10/14
